Συνήθως οι ασθενείς παραπονιούνται για κάποιο πρήξιμο στο λαιμό τους. Αυτό συνήθως   το παρατηρούν οι ίδιοι ή οι συγγενείς τους. Το πρήξιμο αυτό λέγεται όζος. Οι περισσότεροι όζοι του θυρεοειδή (γύρω στο 90%) είναι καλοήθεις. Ένα μικρό ποσοστό των θυρεοειδικών όζων μπορεί να είναι κακοήθεις. Τις περισσότερες φορές για τη διάγνωση αρκεί η κλινική εξέταση ή εργαστηριακές εξετάσεις, όπως το υπερηχογράφημα.

Οι περισσότεροι όγκοι των φωνητικών χορδών (πολύποδες) είναι καλοήθεις και οφείλονται σε κατάχρηση της φωνής ή το κάπνισμα. Οι κακοήθεις όγκοι του λάρυγγα στην πλειοψηφία τους οφείλονται στο κάπνισμα και την κατάχρηση αλκοόλ. Μια απλή κλινική εξέταση με το λαρυγγοσκόπιο στο ιατρείο θέτει τη διάγνωση.

Πρόκειται για 4 μικρούς αδένες στο μέγεθος “φακής” που βρίσκονται πίσω από το θυρεοειδή αδένα. Οι αδένες αυτοί παράγουν μια ορμόνη που λέγεται παραθορμόνη και ρυθμίζει τα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα. Σπάνια σε μερικούς ανθρώπους κάποιος από αυτούς τους αδένες μπορεί να υπερτραφεί. Αυτό σημαίνει ότι παράγει περισσότερη παραθορμόνη από ότι χρειάζεται ο οργανισμός.

Οι περισσότεροι καρκίνοι ανακαλύπτονται τυχαία από τον ίδιο τον ασθενή ή από κάποιον οδοντίατρο. Αυτός παρατηρεί κάποια πληγή στη γλώσσα που δεν επουλώνεται ή κάποια λευκή ή κόκκινη πλάκα. Μερικές φορές η βλάβη μπορεί να είναι επώδυνη ή και να ματώνει ή κάποια οδοντοστοιχία να μην εφαρμόζει τέλεια όπως παλαιότερα.